အညႊန္းကိန္း သုိ႔မဟုတ္ ပညာေရးစြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားမႈ

"အညႊန္းကိန္း"
-အညႊန္းကိန္းဟူသည္ အဘယ္နည္း?။
-မည္သည့္အရာကုိ အညႊန္းကိန္းဟု ေခၚဆုိပါသနည္း?။
-အညႊန္းကိန္းႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ား၏စြမ္းေဆာင္ရည္ ျမင့္မားေအာင္လုပ္ႏုိင္လိမ့္မည္ဟု သင္ယုံၾကည္ ပါသလား?။
ဤေနရာတြင္ အညႊန္းကိန္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးတင္ျပရမည့္အခ်က္မ်ားရွိပါသည္။ အညႊန္းကိန္း ဟူသည္မွာ….အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ား၏ ပညာေရးစြမ္းေဆာင္မႈကုိ အမွတ္ေပးစစ္ေဆးတုိင္းတာျခင္း ကုိေခၚဆုိျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ အညႊန္းကိန္းႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ား၏စြမ္းရည္ စစ္ေဆးတုိင္းတာျခင္းကုိ (၂ဝဝ၆-၂ဝဝ၇) ပညာသင္ႏွစ္ ေအာင္တုိဘာလမွ စတင္ခဲ့ပါသည္။
ပညာေရးစြမ္းေဆာင္မႈအညႊန္းကိန္းမ်ားတြင္ စာတုိင္ (၁၆) ခုရွိၿပီး၊ စာတုိင္ (၄) မွ စာတုိင္ (၁၄) အထိ သည္ေက်ာင္းမ်ားကုိ အမွတ္ေပးစစ္ေဆးသည့္ အခ်က္ (၁၁) ခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။ တစ္နည္းဆုိရေသာ္ အညႊန္းကိန္းသည္ ေက်ာင္းေကာင္းအဂၤါရပ္မ်ား ျပည့္စုံလာေအာင္ စစ္ေဆးတုိင္းတာသည့္ ေပတံမ်ား ပင္ျဖစ္ပါသည္။
အညႊန္းကိန္းက စစ္ေဆးအမွတ္ေပးၿပီး "ထူးခၽြန္ေက်ာင္း"၊ "သာမန္အထက္ေက်ာင္း"၊ "သာမန္ ေက်ာင္း"၊ "သာမန္ေအာက္ေက်ာင္း"၊ "ျပဳျပင္ရန္လုိအပ္ေသာေက်ာင္း" ဟူ၍ ခဲြျခားသတ္မွတ္ပါသည္။
ထူးခၽြန္ေက်ာင္းကုိ                -အဆင့္ (A)
သာမန္အထက္ေက်ာင္းကုိ      - အဆင့္ (B)
သာမန္ေက်ာင္းကုိ                - အဆင့္ (C)
သာမန္ေအာက္ေက်ာင္းကုိ      - အဆင့္ (D)
ျပဳျပင္ရန္လုိေသာေက်ာင္းကုိ   - အဆင့္ (E)
ဟူ၍အဆင့္ပုိင္းျခားပါသည္။
ရာခုိင္ႏႈန္း (၁ဝဝ) တြင္ (၉ဝ) ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးႏွင့္ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏ အပုိင္း ျဖစ္ၿပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ေပၚၾကည့္၍ အမွတ္ေပးပါသည္။ (၁ဝ) ရာခုိင္ႏႈန္းသည္ မိဘႏွင့္ရပ္ရြာအပုိင္း ျဖစ္ၿပီး မိဘမ်ား၊ ေက်ာင္းအက်ဳိးေတာ္ေဆာင္ အဖဲြ႕ဝင္လူႀကီးမ်ား၊ ေစတနာရွင္မ်ား၏ ေစတနာႏွင့္ လုပ္ေဆာင္မႈကုိ အကဲျဖတ္ အမွတ္ေပးပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေက်ာင္းေကာင္းတစ္ေက်ာင္းျဖစ္ဖုိ႔ မလြယ္ကူပါ။ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး၏ စီမံခန္႔ခဲြမႈ၊ လုပ္ငန္း ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ ကေလးေတြအေပၚ ေစတနာထားအနစ္နာခံမႈႏွင့္ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏ သင္ၾကားေရး လုပ္ငန္းပုိင္းဆုိင္ရာ ကၽြမ္းက်င္မႈ၊ အပင္ပန္းခံမႈ၊ ဘာသာရပ္ဆုိင္ရာေလ့လာအားေကာင္းမြန္မႈတုိ႔ အခ်ဳိး ညီစြာေပါင္းစပ္ပါမွ ႏုိင္ငံေတာ္က ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ စံျပေက်ာင္းမ်ား ျဖစ္လာမွာ ျဖစ္သည္။ ထူးခၽြန္ ေက်ာင္းအဆင့္ကုိ ရရွိႏုိင္မွာျဖစ္သည္။
ဤေနရာတြင္ ေက်ာင္းေကာင္းတစ္ေက်ာင္း ဟုတ္မဟုတ္တုိင္းတာစစ္ေဆးသည့္ ေက်ာင္းလုပ္ငန္း စြမ္းေဆာင္မႈအခ်က္ (၁၁) ခ်က္ကုိ တင္ျပလုိပါသည္။
(၁)     ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး၏စြမ္းေဆာင္မႈ
(၂)     ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ျပည့္မီမႈ
(၃)     လပုိင္းမာတိကာအရသင္ၾကားမႈ
(၄)     သင္ယူတတ္ေျမာက္မႈ
(၅)     သင္ေထာက္ကူပစၥည္းမ်ားအသုံးျပဳသင္ၾကားမႈ
(၆)     စိတ္ဓာတ္စည္းကမ္းေကာင္းမြန္မႈ
(၇)     ဆရာအင္အားျပည့္မီမႈ
(၈)     စာသင္ခန္းစာသင္ခုံျပည့္စုံမႈ
(၉)     ေရမိလႅာစနစ္ေကာင္းမြန္မႈႏွင့္သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္မႈ
(၁ဝ)   သင္ေထာက္ကူမီဒီယာျပည့္စုံမႈ
(၁၁)စိမ္းလန္းစုိျပည္ေရးေဆာင္ရြက္မႈ
စသည့္အခ်က္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အညႊန္းကိန္းႏွင့္ ဆက္ႏႊယ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္၏လုပ္ငန္းပုိင္းဆုိင္ရာ ေက်ာင္းအုပ္ အေတြ႕အႀကံဳကုိမီ၍ အားနည္းခ်က္၊ အားသာခ်က္မ်ားကုိ ေဆြးေႏြးးတင္ျပလုိပါသည္။ ပထမဦးဆုံး ႏုိင္ငံေတာ္ကခ်မွတ္ ထားေသာ "ေက်ာင္း၏က်င့္ရာခုႏွစ္ျဖာ" ကုိ ကၽြန္ေတာ္ေလ့လာဆန္းစစ္ၾကည့္ေနမိသည္။
"ေက်ာင္း၏က်င့္ရာခုႏွစ္ျဖာ"
(၁) ေက်ာင္း၏ျမင့္ျမတ္ျခင္း               - ဆရာသမားကုိ႐ုိေသေလးစားျခင္း။
(၂) ေက်ာင္း၏အႏွစ္သာရ                - စည္းကမ္းရွိျခင္း၊ စာႀကိဳးစားျခင္း။
(၃) ေက်ာင္း၏ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း              - တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးေမတၱာတရား-သစၥာတရားရွိျခင္း။
(၄) ေက်ာင္း၏က်က္သေရ               - ေက်ာင္းပတ္ဝန္းက်င္သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း။
(၅) ေက်ာင္း၏ဂုဏ္သတင္း               -အမ်ားအက်ဳိးသယ္ပုိးေဆာင္ရြက္ျခင္း။
(၆) ေက်ာင္း၏ေပ်ာ္ရႊင္မႈ                  - စည္းလုံးညီညြတ္ျခင္း။
(၇) ေက်ာင္း၏ပင္မအလုပ္               - ႏုိင္ငံသားေကာင္းေမြးထုတ္ေပးျခင္း။
ေက်ာင္း၏က်င့္ရာခုႏွစ္ျဖာတြင္ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦးေမတၱာထားျခင္း၊ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ စည္းလုံးညီညြတ္ျခင္း စသည့္အခ်က္မ်ား ပါဝင္ေန၍ မလြဲမေသြ က်င့္ၾကံနားေထာင္ရမည့္ အခ်က္မ်ား ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေရွာင္ဖယ္ေျပး၍မရေသာ အခ်က္မ်ားလည္း ျဖစ္သည္။
အညႊန္းကိန္း (၁) သည္ "ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး၏စြမ္းေဆာင္မႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။
ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္း တုိးတက္ရန္အတြက္ အေရးအႀကီးဆုံးပုဂၢိဳလ္မွာ 'ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး' သာျဖစ္ပါ သည္။ ေက်ာင္းအုပ္ညံ့လွ်င္ ေက်ာင္းညံ့တတ္ပါသည္။ ေက်ာင္းလုပ္ငန္းပုိင္းဆုိင္ရာကုိ ေက်ာင္းအုပ္ ႀကီးက ကၽြမ္းက်င္ပါမွ သင္ၾကားသင္ယူမႈလုပ္ငန္း တုိးတက္ေအာင္ျမင္မွာ ျဖစ္သည္။ စည္းကမ္းပုိင္း တိက်ေသခ်ာမွ ထူးျခားတုိးတက္ႏုိင္မွာ ျဖစ္သည္။ ထုိ႔အျပင္ ရပ္ရြာႏွင့္ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ ေကာင္းဖုိ႔ လည္းလုိပါသည္။ ရပ္ရြာႏွင့္ သဟဇာတမျဖစ္လွ်င္ ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းေကာင္းေအာင္ ဘယ္ေတာ့မွ စြမ္းေဆာင္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ပါ။ အသိနည္းေသာ မိဘမ်ားႏွင့္အျမင္မရွိေသာ ေက်းရြာတာဝန္ရွိ ပုဂၢိဳလ္မ်ားေၾကာင့္ ေက်ာင္းတုိးတက္ေအာင္ မည္သုိ႔မွ် လုပ္ေဆာင္၍မရသည္ကုိလည္း ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မၾကာခဏၾကံဳဖူးပါသည္။
တာဝန္မဲ့ေသာ၊ အရည္အခ်င္းမရွိေသာ ေက်းရြာ ရ.ယ.က ေၾကာင့္အႀကိမ္ႀကိမ္ စိတ္ညစ္ခဲ့ရသည္ကုိ လည္းၾကံဳဖူးပါသည္။ ဤအပုိင္းတြင္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး၏စိတ္ကူးႏွင့္ ေစတနာေကာင္းဖုိ႔အဓိကဟု ကၽြန္ေတာ္ေျပာလုိပါသည္။ ေက်ာင္းသည္ေက်ာင္းႏွင့္တူဖုိ႔ ေက်ာင္းအုပ္ျဖစ္သူက ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ ရမွာျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းအုပ္၏စြမ္းေဆာင္ရည္အဆင့္ကုိ အညႊန္းကိန္းက ၅၊၄၊၃၊၂၊၁ ပုံစံအတုိင္း အမွတ္ေပးပါသည္။
သုိ႔ေသာ္………အညႊန္းကိန္းသည္ ေက်ာင္းအုပ္တစ္ဦး၏ ကုိယ္ပုိင္စြမ္းရည္ႏွင့္ စြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ားကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္ အကဲျဖတ္ႏုိင္ပါ့မလား?။ အဆင့္ (A) ရေသာေက်ာင္းအုပ္တစ္ဦးသည္ တကယ္ထူးခၽြန္ ေသာ၊ လုပ္တတ္ကုိင္တတ္ေသာ၊ ကေလးမ်ားအဖုိ႔ ျမင္းမုိရ္ေတာင္ႀကီးပမာ အားကုိးအားထားျပဳထုိက္ သည့္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဆုိတာကေကာ ေသခ်ာရဲ႕လား?။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၂) သည္ "ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ျပည့္မီမႈ" ပင္ ျဖစ္သည္။ အတန္းအလုိက္ ေက်ာင္း သားမ်ား၏လစဥ္ပ်မ္းမွ် ေက်ာင္းတက္ရာခုိင္ႏႈန္းကုိ စုေပါင္း၍ ပ်မ္းမွ်ေက်ာင္းတက္ေရာက္မႈႏႈန္းကုိ တြက္ခ်က္ေပးရ့ပါသည္။
၉၅%ႏွင့္အထက္        - (၅) မွတ္
၉ဝ%ႏွင့္အထက္        - (၄) မွတ္
၈၅%ႏွင့္အထက္        - (၃) မွတ္
၈ဝ%ႏွင့္အထက္        - (၂) မွတ္
၈ဝ%ႏွင့္ေအာက္       - (၁) မွတ္
ဟူ၍ အမွတ္ေပးၿပီး အဆင့္ခဲြျခားသတ္မွတ္ပါသည္။ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္ျပည့္မီေအာင္ ဆရာ/ဆရာမမ်ား က ဝုိင္းဝန္းထိန္းသိမ္းၾကရမွာ ျဖစ္သည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၃) သည္ "လပုိင္းမာတိကာအရသင္ၾကားမႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ လပုိင္းမာတိကာကုိ ျပည့္မီေအာင္ သင္ၾကားမႈရွိမရွိ စစ္ေဆးသည့္အပုိင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။ လပုိင္းမာတိကာႏွင့္အညီ သင္ၾကားျခင္းသည္ ဆရာျပည့္ျပည့္ဝဝရွိေသာ ေက်ာင္းမ်ားအဖုိ႔ျပႆနာ မဟုတ္ေသာ္လည္း ဆရာ နည္းေက်ာင္းမ်ားအဖုိ႔ တကယ့္အခက္အခဲပင္ျဖစ္သည္။ လပုိင္းမာတိကာမီေအာင္ ႀကိဳးစားသင္ၾကား ၾကရ၍ ပင္လည္းပင္ပန္းၾကသည္။ ႏွစ္ကုန္၍ သင္ခန္းစာျပည့္မီေအာင္ မသင္ေပးႏုိင္ေသာေက်ာင္းမ်ား လည္းရွိပါသည္။ ဆရာအခက္အခဲေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ဆုိလွ်င္ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ ေက်ာင္းဆက္ဖြင့္၍သင္ခန္းစာကုန္ေအာင္ ကေလးမ်ားကုိ သင္ၾကားေပးခဲ့ဖူးသည္။ ကေလးမ်ားကုိ သင္ေပးရမည့္ သင္ခန္းစာကုန္မွ ေက်ာင္းပိတ္ခဲ့ပါသည္။
ဤအပုိင္းတြင္ ဆရာလုံေလာက္မႈရွိမရွိျပႆနာႏွင့္ၿငိေန၍ အညႊန္းကိန္းက သတ္မွတ္သည့္အဆင့္ကုိ မွန္ကန္ေသာပုိင္းျဖတ္မႈအျဖစ္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔လက္ခံႏုိင္ပါ့မလား?။ ဤအခ်က္သည္ အေလးအနက္ထား စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၄) သည္ "သင္ယူတတ္ေျမာက္မႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကေလးမ်ား၏ တတ္ေျမာက္မႈ ကုိစစ္ေဆးျခင္းႏွင့္ဆုိင္ေသာ အပုိင္းျဖစ္သည္။ တတ္ေျမာက္မႈ စစ္ေဆးသည့္အပုိင္းကုိ ကုစားသင္ ၾကားျခင္းႏွင့္ တဲြထားသည္ကုိလည္း ေတြ႕ရပါသည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၅) သည္ "သင္ေထာက္ကူမ်ား အသုံးျပဳသင္ၾကားမႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ကေလးမ်ား ကုိ စာသင္ၾကားရာတြင္ သင္ၾကားသင္ယူမႈကုိ အေထာက္အကူျပဳသည့္ သင္ေထာက္ကူသုံး၍ သင္ မသင္ကုိစစ္ေဆးတုိင္းတာသည့္ အပုိင္းျဖစ္သည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၆) သည္ "စိတ္ဓာတ္စည္းကမ္းေကာင္းမြန္မႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စိတ္ဓာတ္စည္း ကမ္းေကာင္းမြန္မႈသည္ ေက်ာင္းအုပ္၏ စီမံခန္႔ခဲြမႈႏွင့္ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မႈကုိ ညႊန္းဆုိေသာ အပုိင္းပင္ျဖစ္သည္။ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္ေသာ ကေလးမ်ား၊ 'မိမိကုိယ္ကုိ မိမိတာဝန္ ယူျခင္းသည္ စည္းကမ္းပင္ျဖစ္သည္' ဟုနားလည္ခံယူထားေသာ ကေလးမ်ားေပၚထြန္းလာေအာင္ ရည္ညႊန္းေသာ အပုိင္းပင္ျဖစ္သည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၇) သည္ "ဆရာအင္အားျပည့္မီမႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာအင္အားျပည့္မီမႈကုိ စစ္ေဆးသည့္အပုိင္းျဖစ္၍ ဆရာလုိအပ္ခ်က္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားဆရာအခ်ဳိး၊ ဆရာစာသင္ခန္းအခ်ဳိး တုိ႔ႏွင့္ သက္ဆုိင္ပါသည္။ ျဖည့္ဆည္းေပးရန္လုိအပ္ေသာ ကြက္လပ္တစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၈) သည္ "စာသင္ခန္းစာသင္ခုံျပည့္စုံမႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ စာသင္ခန္း စာသင္ခုံ ျပည့္စုံမႈကုိေဖာ္ျပသည့္ အပုိင္းျဖစ္သည္။ စာသင္ခန္း တစ္ခန္း၏သန္႔ရွင္းသာယာသပ္ရပ္မႈ၊ စာသင္ခုံ ျပည့္စုံလုံေလာက္မႈသည္ ေက်ာင္းအုပ္ႏွင့္ ဆရာ/ဆရာမတုိ႔၏ စည္း႐ုံးေရးစြမ္းရည္ႏွင့္ သက္ဆုိင္ပါ သည္။ ဤအပုိင္းတြင္ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး အေရးႀကီးပါသည္။ ေစတနာ အရင္းခံႏွင့္ ကေလးမ်ား၏ပညာေရးကုိ ေရွ႕႐ႈ၍ လွဴဒါန္းေသာအလွဴရွင္မ်ားလုိအပ္ပါသည္။ က်န္းမာ ေရးႏွင့္ မညီညြတ္ေသာ  စာသင္ခန္းႏွင့္ စာေရးခုံ မလုံေလာက္ျခင္းသည္ စာသင္ၾကားျခင္း၏ အတား အဆီးတစ္ခုပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၉) သည္ "ေရမိလႅာျပည့္စုံမႈႏွင့္ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္မႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ယင္လုံ အိမ္သာ၊ ေရေလာင္းအိမ္သာႏွင့္ သက္ဆိုင္၍အိမ္သာေကာင္းေကာင္း မရွိသည့္ ေက်ာင္းမ်ားဒုကၡ ေရာက္ၾကရသည္။ ရပ္ရြာ၏ပံ့ပုိးကူညီမႈသည္ အဓိကအခန္းက႑မွ ပါဝင္ေနပါသည္။ အိမ္သာသည္ ယင္လုံ၊ အနံ႔လုံ၊ အရွက္လုံေသာ လုံ (၃) လုံအဂၤါရပ္ႏွင့္ ကုိက္ညီေသာ အိမ္သာျဖစ္ဖုိ႔ေတာ့ လုိပါသည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၁ဝ) သည္ "သင္ေထာက္ကူမီဒီယာျပည့္စုံမႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ သင္ေထာက္ကူ မီဒီယာျပည့္စုံမႈ ရွိမရွိကုိစစ္ေဆးတုိင္းတာသည့္ အပုိင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။
အညႊန္းကိန္းနံပါတ္ (၁၁) သည္ "စိမ္းလန္းစုိျပည္ေရးေဆာင္ရြက္မႈ" ပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေက်ာင္းႏွင့္ ဝန္းက်င္စိမ္းလန္းစုိျပည္ေရး၊ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေရးသည္ မလဲြမေသြ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ အပုိင္းပင္ျဖစ္ပါ သည္။
အညႊန္းကိန္းႏွင့္ ေက်ာင္းမ်ားစြမ္းေဆာင္ရည္ကုိ (၃) ႀကိမ္ စစ္ေဆးတုိင္းတာပါသည္။ အဆင့္ A,B,C,D,E ခဲြျခားသတ္မွတ္ပါသည္။ ေက်ာင္းသားအင္အားကုိ N5, N4, N3, N2, N1 ႏွင့္အမွတ္ေပး၍ အဆင့္သတ္မွတ္ပါသည္။ ၿပီးမွေက်ာင္းဥပဓိ႐ုပ္ႏွင့္ သက္ဆုိင္ေသာ အပုိင္းဆီသြားပါသည္။ ေက်ာင္းဥပဓိ႐ုပ္ကုိ အဆင့္သတ္မွတ္ရာတြင္
- စာသင္ေဆာင္ခုိင္ခံ့လုံျခံဳမႈရွိလွ်င္                         - ေကာင္း       - G (Good)
- စာသင္ေဆာင္အသင့္အတင့္ခုိင္ခံ့လုံျခံဳမႈရွိ              - သင့္            - F (Fair)
- စာသင္ေဆာင္ခုိင္ခံ့လုံျခံဳမႈမရွိ                             - ညံ့              - B (Bad)
ဟူ၍အမွတ္ေပးပါသည္။ ဤသည္ကား……..အညႊန္းကိန္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ သိသင့္သိထုိက္ေသာ အခ်က္မ်ားကုိ ေဆြးေႏြးတင္ျပထားျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
အညႊန္းကိန္းသည္ ကေလးမ်ားအေပၚ၊ ေက်ာင္းအေပၚ၊ ပညာေရးအေပၚ၊ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏ ေစတနာထားမႈ၊ ယုံၾကည္မႈ၊ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံမႈအေပၚ မူတည္ေနပါသည္။ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္း လဲမႈ၏အဓိက Key  ကုိပုိင္ဆုိင္သူမွာ ဆရာ/ဆရာမမ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာ/ဆရာမမ်ားကုိ ပစ္ပယ္ ထားျခင္းသည္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ပညာေရးစနစ္၏ အားနည္းခ်က္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏ပါဝါ (power) ကုိ႐ုပ္သိမ္းလုိက္ျခင္း၊ ဆရာ/ဆရာမမ်ား၏လုပ္ပုိင္ခြင့္ကုိ တားဆီး ပိတ္ပင္လုိက္ျခင္းသည္ လက္ရွိပညာေရးစနစ္၏ အခ်ိန္မီျပဳျပင္ရမည့္ အမွားပင္ျဖစ္သည္။ ဤအမွား၏ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈေၾကာင့္ ဆရာ/ဆရာမမ်ားႏွင့္ မိဘမ်ားထိပ္တုိက္ရင္ဆုိင္လာရၿပီး မလုိလားအပ္ ေသာျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရသည္။ မူမမွန္ေသာေက်ာင္းသားမိဘမ်ား၏ အတုိက္ခံရျခင္း၊ အေစာ္ကားခံရျခင္းမ်ားႏွင့္ ဆရာ/ဆရာမမ်ားၾကံဳခဲ့သည္မွာ ရင္နာစရာပင္ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းတုိးတက္မႈသည္ သူတုိ႔၏လက္ထဲမွာပင္ ရွိေနသေယာင္ ေက်ာင္းအက်ဳိးေတာ္ေဆာင္မိဘမ်ား က ထင္ျမင္ယူဆ၍ ဘဝင္ျမင့္လာၾကသည္။ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးမွာ သူတုိ႔၏အစီအစဥ္အတုိင္း လုပ္ေဆာင္ရမည့္အေနအထားသုိ႔ ေရာက္ရွိလာရသည္မွာ မျဖစ္သင့္ေသာအေျခအေနပင္ ျဖစ္သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ထင္ယူဆပါသည္။ ေက်ာင္းအက်ဳိးေဆာင္တာနည္းနည္း၊ ဆရာ/ဆရာမေတြအေပၚ စုိးမုိး ျခယ္လွယ္တာမ်ားမ်ားမုိ႔ ဘယ္လိုမွသည္းမခံႏုိင္ေတာ့ေသာ ဆရာ/ဆရာမမ်ားအလုပ္ထြက္သြားသည္ မွာ ဒုနဲ႔ေဒးရွိပါသည္။ ဤသည္ကုိ ျပဳျပင္ႏုိင္ရန္အၾကံျပဳ ေဆြးေႏြးတင္ျပလုုိက္ရျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။
ပညာေရးတြင္ ဆရာကုိေဘးဖယ္ထား၍မရ။ ဆရာ၏စိတ္ကူး၊ ဆရာ၏ေစတနာႏွင့္ သင္ၾကားမႈဆုိင္ရာ ဆရာ၏ method ကုိေတာ့အသိအမွတ္ျပဳရမွာ ျဖစ္သည္။ ပညာေရးစနစ္တြင္ ဆရာ၏အထီးက်န္ မႈသည္ အႏၱရာယ္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ဆရာကုိခ်န္ထား၍မရ။
- ေခတ္ေတြဘယ္လိုပဲေျပာင္းေျပာင္း………..
စနစ္ေတြဘယ္လုိပဲေရြ႕လ်ားေရြ႕လ်ား………
ဆရာသည္-
ကေလးမ်ား၏ အားကုိးစံထားထုိက္သည့္ ပညာေရးပဲ့ကုိင္မွဴးပင္ မဟုတ္ပါေလာ။        ။

မူရင္းhttp://www.maukkha.org

Posted in: ပညာေရး